Er zijn geen tweedehandswinkels in Turkije. We willen de spullen of kleren die iemand anders gebruikt niet gebruiken, maar als bekenden tegen elkaar zeggen: “Ik gebruik dit niet, maar als je wilt, kun je het gebruiken”, doen we dat gegeneerd. Door de snelle groei van kinderen wordt de kleding die niet versleten is aan jongere leeftijden gegeven We gebruiken ook tweedehands goederen binnen onze eigen cultuur. De afgelopen jaren zijn we begonnen met het verkopen en kopen van tweedehands producten in online winkels zoals “sahibinden.com”, “gittigidiyor”, “let-go”.
Tweedehandswinkels zijn hier heel gewoon. In de jaren zestig werd deze solidariteit geleverd door religieuze organisaties; in het recente verleden door deze winkels, die kleding en goederen leverden aan mensen in nood onder gunstige voorwaarden. Vandaag de dag zijn het winkels geworden waar mensen uit alle lagen van de bevolking winkelen, ongeacht hun inkomensniveau. Hoewel het in tweeën wordt gedeeld als “Kringloopwinkel” en “tweedehandswinkel”, is er eigenlijk niet veel verschil tussen de twee.
In feite kan gezegd worden dat het doel is om een andere mogelijkheid te bieden voor het gebruik van het object. We kunnen het ook zien als recycling.
Als u geen voertuig hebt voor de goederen die u aan Kringloop wilt geven, kunt u uw spullen bij u thuis ophalen binnen de voorwaarden die zij stellen door contact op te nemen met de winkel, en u kunt ze bij u thuis brengen tegen een bepaalde vergoeding door contact op te nemen met de winkel om de producten die u in de winkel koopt bij u thuis af te leveren.
Als je je afvraagt hoe de winkels, er zijn er ongeveer tweeduizend in het land, worden gerund: De gegenereerde inkomsten gaan naar werknemers, winkelhuur en onkosten, en sommige winkels doneren ook aan goede doelen en sociale projecten. In Nederland, waar vrijwilligerswerkheel gewoon is, kun je als vrijwilliger in deze winkels werken.
Opmerking: Zie ons artikel “Marktplaats” voor tweedehands goederen.
